نوحه لکی در وصف علمدار کربلا
برا ایچه دئنگ حناتئر نمای
– بند اول
براله خمت بردیه طاقتم
براله علمدار و دسئل قطم
کلِ کس و کارم برا قیمتی
ارانت بیه زینب آزیئتی
(کس اِ ملکه و گرد پاتئر نمای)
(کسی حونه ئه رو فراتئر نمای)
– بند دوم
براله حسی ها حناته مهه
دیرئ گیری ار دس پاته مهه
ارا خاطر تو دلم ها و گِر
برا چیم بلنگ که و گیونما بِخِر
(دوما تو کس اِ سر براتئر نمای)
(تو ار بای کس اِ وَر براتئر نمای)
– بند سوم
سرت حیز ده تا گه علَم حیزگرئ
خم اِ نوم اهلِ حرم حیز گرئ
وری اِ علمدار ئه یاریم ، برا
وری غیرتت بارئه یاریم ، برا
(هَئنی مای کسی ئه نوائتر نمای)
(هنی کس بن ئه دس جیاتئر نمای)
۳۰ تیرماه ۱۴۰۰
شاعر : احمد نورالهی
نوحه لکی جدید ۱۴۰۲
اِ پهلوونه یه برامه برا
دس خدا هایته دیار سرا
_بند اول
حیز ده سرت شون برا کز نهه
تیر حمال ار بدنت قز نهه
داری دل آیلئل بی دسئلات
بوری نچو آگره ناجه ولات
داخ حرم و دس تو چاره مو
ار تو بچی ا ایله آواره مو
_بند دوم
گیون برا بوئه سری دو چئمت
نیل که بنیشن حرم ا ماتمت
بی تو برا ار دتیلم چوی بچو؟
حیز ده علم تا ستم ا روی بچو
گیون من و آیلئله ها قع توئا
بی تو سر ار ات و ایالم شوئا
_بند سوم
زور علی ها قع دس و بال تو
نویر خدا نیشتئه پَر شال تو
عه غضب تیخ تونه مونگ شو
کئتی ا کل گیون ستم لرز و تُو
خِر ده چئمت تاگه چیمم سآ بهه
سیل تو مَر أسر مه پاسا بهه
احمدنورالهی
هشتم تیرماه ۱۴۰۲
و امدائمو رس خدا ای خدا
تویی هر حنا رس خدا ای خدا
_بند اول
خمه ماوری ئو چمر لویله مه
کمو رفتِ اِ طور ویره ژیله مه
وَ روی لش برام نیزه پا گرتیه
هم ار چال تینیَ خوین سویله مه
یه درد گرونه بیه بارِ دل
یه و دل نماو دَ هم اِدوارَ دل
_بند دوم
هاوا زوره ماره که بایِ زمی
دنگ ناله صور قیامت دمی
مری آسمو هم ترک بردیئه
هَنی و اسیری ئی ایلئر جِمی
و روی نک نیزه سر دو برا
و دس نیزه دارو، منه دم سرا
_بند سوم
گرفتاره هر کی و درد و خمی
بجز تو خدایا نیه مرحمی
بجز تو خدایا که دسگر نیه
تو تنیا امیدی، کسی تر نیه
پریشونم و هر دلم شوره مه
فقط اسم پاک تو دل پوره مه
احمد نورالهی۲۹ تیرماه ۱۴۰۲
دوشو خدا بی من و روضه تو
گیری و دلتنگی ا نوم خیمه تو
تاگه سوزی نوحه بی و درد و دل
اسرو رشو ا خم تو مونگ و زل
تا گه شفق دو رمکی سینه دا
بیمه گریو ار دنگ نوحئل خدا
کس و خور تا خود شو صو نویی
همدم دردئل مه جز ئو نویی
وت که کری تم دمی بو شیره مه
بیه کفن پوش و منی تیره مه
ار بخل باوه و میدو مچو
ا نفس دالکه یی گیو مچو
بیه مدوعی ا همه کافره
نیزه و تیر کل کتینه دایره
دالکه اژ خیمه وتی اصغرم
گیونمه سریت رولکه طلف ترم
روله حلال لوئلت شیره بو
نیل که حمال ار پدرت چیره بو
بو و سپر گیون امامتا، علی
دس خدا رولکه دامتا، علی
تالِ دنگِ اصغری تال تال بی
تینی سرواز حرم چال بی
دواره هنی اژ خم و داخا وتی
مئنیه بی مونس و تنیا دتی
کئتیه ا زور تُو خاو خاوه مه
اِر مپلی، روله، مئنی باوه مه
پا پتی و تینی و زلفئل سوتی
هر و رم و کافری ار دم کئتی
هر و رم ار دم سر باوا چئنی
بی کس و کار و زیئمی ار لا دنی
جا زئم گوشواره هنی خوینه مه
شر شر اسر چمی ار شوینه مه
تا گه شفق هر وتی ا ماتمت
وت که علم کیمو هنی پرچمت
روضه ی تو درمون هر چی خمه
گیری سینه زنئلت مرحمه
زار و زمین ئه خم تو هوره مه
اسم تو نه آگر دل کوره مه
ذکر تونه سرده مهه داخ مه
روشنه مه نویر تو اوجاخ مه
سرمه خرت بو بوئه مرحم دلم
سیلی بهه آ بتکن خم دلم
تا بگرم هیئتی ا ماتمت
زار و زمی بوسن ا سا پرچمت
گرد ولات مارمه پا خیمه تو
تا بگرن دواره هنی روضه تو
باوه ولاتی و حنا رس تونی
داد رس ار ناله ی بیکس تونی
دس من و دسئل پِر مهر تو
دس نمیئرم ویره کسی غیر تو
غیر تو هر راهی عذابه عذاب
راه تونه عفت نویر و حجاب
راه تونه راه خدا یا حسین
سید و شاه شهدا یا حسین
هر چی حمالئل ا خصه بین لئبه
بن جیر ناموس خدا زینبه
احمد نورالهی۲۷ تیر ماه ۱۴۰۲
نوحه لکی
