روزی برای خبرنگار در ایران

پیک ایشتار – یادداشت سردبیر

هر سال در این روز 17 مرداد ماه که به عنوان روز خبرنگار نامیده شده است از اهالی رسانه و خبرنگاران کشور تجلیل و قدردانی به عمل می آید. روز خبرنگار به مناسبت روز شهادت محمد صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران که به دست گروه تروریستی طالبان که هم اکنون حکومت افغانستان را در اختیار گرفتند نامگذاری شد.

روزنامه نگاری در حقیقت حلقه اتصال  بین مردم و سیاست گذاران است. این نقش توسط  خبرنگار ایفا می شود. روزنامه نگار برای ایفای درست نقش خود می بایست  مورد حمایت همه جانبه از سوی حکومت ها قرار گیرد تا با فراغ بال حقیقت را بیان کند .

وضعیت حقوقی روزنامه نگاری

عموما در همه کشورها دولت شیوه‌های مختلفی را در قبال روزنامه‌نگاران معرفی کرده است که نشان‌دهنده حیطه تحقیق و نگارش آن‌ها و همچنین آنچه که سازمان‌های مطبوعاتی می‌توانند منتشر کنند، گفته می شود. در ایران وظایف و چارچوبی  حقوقی برای روزنامه نگار مشخص شده است که تحت عنوان قانون مطبوعات به شرح وظایف خبرنگاران و حیطه قانوی رسانه پرداخته است .

روزنامه‌نگاران دارای امتیازاتی هستند که عموم مردم از آن برخوردار نیستند و همچنین می‌توانند با مقامات ارشد، سیاستمداران، افراد مشهور و سایر افراد مورد نظر مصاحبه کنند. روزنامه‌نگارانی که درگیر مسائل حساس هستند از سوی دولت حمایت ویژه می‌شوند.

شاید این سوال پیش آید که این موضوع به چه میزان در دولت و حکومت جمهوری اسلامی محقق شده است؟

اخلاق روزنامه نگاری شامل اصول اخلاق و شیوه های پسندیده است که برای چالش های مختلف روزنامه نگاران قابل اجرا است. این موضوع به عنوان “منشور اخلاق حرفه ای” یا “قانون روزنامه نگاری” شناخته می شود. این امر توسط انجمن های حرفه ای روزنامه نگاری و همچنین سازمان های پخش  خبر دنبال می شود. روزنامه نگار باید از اصول اصالت، صداقت، بی طرفی، مشروعیت و پاسخگویی عمومی پیروی کند. این امر منجر به تبدیل اطلاعات به اخبار منتشر شده برای عموم می شود.

در واقع اصول یاد شده از از اصلی ترین پایه های یک مرکز رسانه ای محسوب می شود و به عنوان بخشی از منشور اخلاقی هر رسانه اجرا شود.

اخلاق روزنامه نگاری شامل اصل ” عدم آسیب رسانی ” است که از آسیب رساندن به شهرت یک نفر از جمله نام کودکان خردسال، قربانیان جنایت و سایر غیرنظامیان جلوگیری  کند.

برخی از تعاملات با منابع مختلف مستلزم حفظ محرمانه بودن توسط خبرنگاران است. این گسترش آزادی مطبوعات است که از روزنامه نگاران حمایت قانونی می کند و هویت منبع محرمانه را حتی در صورت درخواست دولت مخفی نگه می دارد. اشکال زیادی از سانسور وجود دارد که ممکن است گزارشات در مورد مسائل و نگرانی هایی را که توسط دولت حساسیت زا است محدود کند.

داود حسنوند

اخبار الشتر